บทที่ 927

เสียงนั้นหายไปในความมืด

หนานกงรุ่ยหยวนหยุดอยู่ตรงจุดที่เขาอยู่ ดาบในมือของเขาหล่นลงมา เลือดค่อยๆ หยดลงมาจากใบมีด

ดวงตาของชายผู้นี้มีลักษณะคาดเดายากเล็กน้อย

“หน่านกงรุ่ยหยวน!” เสียงของมู่จื่อเยี่ยนดังมาจากอีกด้านของหมอกสีเทา

หนานกงรุ่ยหยวนถอนสายตาออก เก็บดาบเข้าฝัก หันหลังแล้วเดินกลับไป

หมอกสีเทายังค...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ